Simon, gefeliciteerd met het nieuwe album. Dat kwam nogal als een verrassing uit de lucht vallen, het leek wel of het er ineens was?
Simon Rix: Ja dat klopt, hoewel we er wel lang aan hebben gewerkt. We wilden een statement maken en graag iets anders doen. Twee jaar na een plaat met een nieuw album komen, een teaser-track uitbrengen… we vonden dat een beetje saai worden. We wilden iets brutaals doen. Het idee dat mensen dachten ‘hmm, Kaiser Chiefs, tijd niets van gehoord, ben ze bijna vergeten, wat zouden zij uitspoken?’ en dat dan een dag later: hoppa, 20 nieuwe nummers!
Het heeft zeker de nodige aandacht gegenereerd.
Simon: Zeker en dat is heel mooi. Maar we hadden het ook nodig voor onszelf, iets nieuws om onszelf ook te motiveren.
In welke periode zijn de nummers geschreven voor dit album?
Simon: De meeste denk ik vanaf 2010. Aan enkele nummers hebben we zelfs tot in mei dit jaar nog gewerkt, tot vlak voor de release. Eén nummer, ‘Man on Mars’, is echter al vrij oud. Toen Nick, Peanut en ik op school zaten hadden we ook een bandje, toen hebben we dat nummer al geschreven. Hoewel, het nummer was eigenlijk nooit af en we waren het al lang vergeten, tot we het recent weer terugvonden en nu hebben afgemaakt.
Kaiser Chiefs (foto door Danny North)
De vorige albums hadden allemaal een vrij kenmerkend geluid, zeker voor de tijd. The Future is Medieval klinkt een stuk tijdlozer, met fragmenten die doen denken aan bands als Blur, Suede en the Beatles. Er klinken zelfs Oosterse invloeden in door?
Simon: Dit was de eerste keer dat we de mogelijkheid en tijd hadden om echt aandacht aan de nummers en productie te besteden. We hadden deze keer eindelijk de tijd om er echt voor te zorgen dat het uiteindelijke resultaat precies is wat we zochten. We wilden er ook voor zorgen dat alle twintig nummers in ieder geval kwalitatief goed waren, dat er geen lelijk eendje tussen zou zitten. We hebben ook met veel verschillende producers gewerkt, dat was ook erg fijn.We hebben echt per nummer gekeken naar hoe we wilden dat het zou klinken. We hebben onder andere samen gewerkt met Owen Morris, die het derde album van Oasis heeft geproduceerd, en Gruff van Super Furry Animals. Daarnaast hebben we een aantal nummers zelf opgenomen in de studio van Nick. We hadden alle vrijheid.
Had het label geen haast met een nieuw album?
Simon: Niet echt. Onze manager vroeg ons gewoon af en toe of we al klaar waren en wij zeiden iedere keer ‘nee!’. Naast het werken aan de nummers waren we ook druk bezig met de website. We wilden alles perfect hebben en tegelijk lanceren. Onze vorige plaat was voor de release al gelekt, dat was jammer en dat wilden we nu voorkomen. We probeerden alles geheim te houden en waren weer net zo zenuwachtig als toen onze eerste cd uitkwam. Ik heb ook niemand er iets over gezegd, behalve uiteindelijk mijn vader en moeder, want die begonnen te denken dat ik weer eens niets aan het uitvoeren was!
Was het lastig om tot twintig nummers te komen? Had iedereen in de band dezelfde twintig nummers in gedachten?
Simon: We hadden en hebben allemaal onze eigen favorieten natuurlijk, maar er staat nu geen enkel nummer op dat niemand leuk vindt.
Met deze aanpak van jullie lijkt het idee te verdwijnen dat de trackvolgorde op een album een verhaal vertelt, een sfeer neerzet?
Simon: Aan de ene kant heb je daar wel gelijk in, maar dat past ook weer in de huidige wereld waarin de meeste mensen een aantal losse nummers op hun iPod zetten. Aan de andere kant krijg ik juist heel veel feedback van mensen die naar me toe komen en vertellen over hun keuze uit de twintig nummers en de volgorde waarin ze die hebben gezet. De mensen denken juist heel veel na over die volgorde en creëren zo hun eigen verhaal. Dat maakt het meer een album in de traditionele manier dan enkele losse nummers downloaden en die in je iTunes gooien. Daarnaast komt later deze maand het album uit met onze eigen keuze, dus dat wordt dan het verhaal van de Kaiser Chiefs.
De nieuwe nummers hebben over het algemeen een iets donkerder uitstraling dan jullie oude werk. Was dit een bewuste keuze?
Simon: We hebben altijd wel een ironische blik op de donkere kanten van het leven gehad, zoals bijvoorbeeld in ‘Everyday I Love You Less and Less’ en ‘I Predict a Riot’. Maar wat geluid betreft klopt het wel, we hebben nu meer stemmige nummers, alleen weet ik niet of dat nu echt bewust is gegaan… De teksten zijn wat donkerder en we wilden dat de muziek dit keer bij de teksten zou passen. We hebben natuurlijk altijd al gedacht dat we briljante nummers schreven, maar soms werden we weggezet als een ‘singles-band’. Waar wat mij betreft overigens niet zoveel mis mee is.
Maar we wilden dit keer ook muziek schrijven die iets ingewikkelder is, meer muzikaal, wat waarschijnlijk vreemd is om te zeggen als het over muziek gaat… Maar het was erg tof om te experimenteren met nieuwe elementen. We hebben ook een aantal nummers opgenomen in een live-setting en dat hoor je er ook in terug. Die nummers ademen meer, je hoort bijna de ruimte waarin ze zijn opgenomen, een beetje zoals op oude Motown platen.
Jullie hebben nu op Pinkpop gespeeld en staan straks ook weer op Rock Werchter. Spelen jullie op de festivals ook al veel nieuwe nummers?
Simon: We willen graag de nieuwe nummers spelen en daarmee mensen overtuigen van onze huidige kwaliteiten, natuurlijk. Maar we houden ook van de oude kenmerkende Kaiser Chiefs energie en de reacties op onze oude nummers. Het is altijd een moeilijke keuze, maar we zorgen er gewoon voor dat we onze nieuwe nummers met een enorme overtuiging overbrengen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten