Interview met Belgisch drum & bass dj Netsky

Afgelopen jaar heeft de jonge Belgische dj Netsky zichzelf de hoogste regionen van het drum & bass universum ingekatapulteerd. Zijn soulvolle stijl tilt het genre over de rand van obscuriteit en leidt tot een stroom aan nieuwe fans.

Sinds Netsky eind vorig jaar een contract tekende bij het Britse drum & bass label Hospital Records is het snel gegaan met de jonge Belg. Vlak voor de zomer is zijn eerste album uitgekomen, eenvoudig getiteld ‘Netsky’, en aanvragen voor remixen stromen uit alle hoeken binnen. Zijn muziek spreekt mensen niet alleen op plaat aan, ook live krijgt het de massa aan het bewegen als een malle. Op Lowlands en Pukkelpop gingen al meer dan tienduizend festivalgangers uit hun dak op de soulvolle drum & bass van deze dj die op 21-jarige leeftijd eigenlijk het label ‘talent’ al voorbij is.

Beste Belgische dj

Netsky - Foto: Ulrike Biets

Voor iemand die zelfs Engeland aan zijn voeten krijgt, komt Netsky uit een wellicht onverwachte plaats. We spreken hem in Edegem, waar de mensen hem nog kennen als Boris Daenen en waar niet veel gebeurt op dance gebied. “Mijn eerste keren heb ik hier wel in Edegem gedraaid, in een jeugdhonk waar ook mijn vrienden vaak zitten. Maar het eerste echte feest waar ik gedraaid heb was in Antwerpen.” De havenstad wordt tegenwoordig zelfs regelmatig de ‘drum & bass hoofdstad’ van de Benelux genoemd. “Ja, dat durf ik ook wel te zeggen. Samen misschien met Gent en Leuven, waar toch ook goede feesten worden georganiseerd.” Drum & bass lijkt in België sowieso in de lift te zitten, vindt ook Boris. “Zeker, dat zie je nu ook met mijn single op de radio. Vroeger gebeurde het echt niet dat een drum & bass nummer zo vaak op de radio voorbij kwam. Je ziet ook steeds meer verschillende stijlen binnen het genre die geaccepteerd worden door het grote publiek, wat je goed merkt op de festivals.” Deze aandacht culmineerde voor Boris in zijn verkiezing als ‘Beste Belgische dj 2010’, welke georganiseerd werd door Studio Brussel. “Ja, dat was fantastisch natuurlijk. Maar aan de ene kant ook niet echt verantwoord natuurlijk als ik boven 2 Many dj’s eindig… Maar het is wel een enorme eer, waaraan je ook kunt zien dat drum & bass steeds meer gewaardeerd wordt.” Als een van de weinig bekende Belgische producers in dit genre, is Boris in korte tijd een boegbeeld geworden voor deze stroming in de dance muziek. “Ja, dat voelt ook wel een beetje zo. Veel mensen hebben voor zo’n verkiezing nog nooit van drum & bass gehoord, maar als ze dan merken dat de ‘beste dj’ zulke muziek maakt, dan gaan ze het misschien eens luisteren. Überhaupt komen door de grote media aandacht veel nieuwe mensen in aanraking met het genre. Ik ben blij dat ik daar aan mee kan helpen.”

Rampage en Radar

Tegenwoordig zie je groeiende populariteit van drum & bass terug in de feesten die er zijn, waaronder twee georganiseerd door Hans Machiels, alias dj Murdock. “Murdock organiseert op drum & bass gebied eigenlijk de twee grootste feesten in België, dat zijn ‘Radar’ in Leuven en ‘Rampage’ in Antwerpen. Ik draai ook regelmatig met hem samen, onder andere op deze feesten. Hij is al lange tijd een goede vriend van mij. Ik heb hem leren kennen via het draaien en hij was eigenlijk de eerste die mijn muziek echt steunde. Hij had vroeger een programma op de radio, ‘Jungle Fever’, waarin hij regelmatig mijn muziek draaide.” Ook op de meer reguliere festivals lijkt drum & bass steeds meer aan te slaan, getuige de fenomenale opkomst op Pukkelpop bij de show van Netsky. “Ja, dat was geweldig. Van te voren dacht ik dat ik voor een half lege tent zou draaien, omdat ik al om half één ‘s middags moest beginnen. Ik weet van mijzelf dat ik op festivals altijd grote moeite heb om zo vroeg naar het terrein te gaan. Het was een aangename verrassing om die tent helemaal vol te zien. De stagemanager kwam na afloop naar mij toe en vertelde dat het de eerste keer was dat hij zo vroeg al de tent vol had gezien.”

Exotische Belg

Toch valt België niet te vergelijken met het mekka van de drum & bass: Engeland. “Daar komt het toch allemaal vandaan en daar hebben ze ook zó veel goede producers. Ik wil het liefste ook mijn pijlen op Engeland richten en de helft van de week daar zitten.” Als Belg zijnde lijkt het misschien lastig om een voet aan de grond te krijgen tussen al het Britse geweld, maar niets is minder waar. “Het is zelfs een enorm voordeel dat ik uit België kom. Er zijn daar zelfs mensen die niet eens weten waar België ligt op de kaart, dus ik ben een soort exotisch product en daarom exclusiever. Ik krijg daardoor meer aandacht en kom hoger op de line-up.” Met een lange geschiedenis van grote producers verwacht je ook van het publiek meer affiniteit met de muziek. “Het publiek daar is meer bezig met de muziek, veel actiever. Ze gaan zelf veel meer op zoek en zijn daarom meer op de hoogte van de laatste nieuwigheden, waardoor ik tijdens mijn sets meer kan experimenteren. Ze zijn een wat intelligenter publiek. Hoewel, intelligenter is misschien niet het juiste woord, want ze zitten allemaal onder de pillen daar… Als mensen in Engeland gaan feesten zijn ze ook vaak helemaal verkleed. De feesten zijn ook vrij duur in Engeland, dus voor veel mensen is het dan ook een speciale avond en dat merk in je de beleving.”

Job

Door zijn grote populariteit en gewaardeerde dj-sets is Boris afgelopen jaar veel van huis geweest. De vraag rijst wat hem nu meer bevalt, draaien of produceren? “Ik merk dat ik afgelopen zomer veel meer tijd heb gestoken in draaien dan in muziek maken, mede door de vele shows die ik heb gedaan. Als je een grote naam wilt worden dien je je naam zowel op plaat als live waar te maken. Maar als ik echt moet kiezen, dan kies ik voor het produceren. Daar kun je je creativiteit echt in kwijt. Tijdens het draaien is het wel mooi om te zien dat jouw muziek mensen raakt en hen aanzet tot dansen, maar je hebt niet iets nieuws gemaakt. Met produceren creëer je iets uit niets en dat geeft toch veel meer bevrediging.” Ongeveer vijf jaar geleden begon Boris met hetgeen hem zo’n bevrediging geeft. Toch was er in zijn geval niet echt sprake van een interne noodzaak om te creëren. “Nee, ik was meer aan het prutsen. Ik vond het heel erg leuk om muziek te maken en langzaam is het een verslaving geworden. Ik zat op school en kon aan niets anders denken dan muziek maken. Het is maar goed dat ik er een job in heb gevonden… Ik ben wel ooit begonnen aan een studie grafisch ontwerpen, maar ben er na twee jaar proberen mee gestopt. Toen ben ik eigenlijk voltijds aan mijn album gaan werken.”

Ideaalbeeld

Netsky - Foto: Ulrike Biets

Voor het maken van electronische muziek is er tegenwoordig, naast een analoog instrumentarium aan synthesizers, een heel arsenaal aan verschillende programma’s op de markt. Iedere producer lijkt bij een bepaald programma te zweren, zo ook Boris. “Ik ben ooit begonnen met Fruityloops, toen ik een jaar of twaalf was. Dat programma was vrij simpel in het gebruik, dus ik ben gewoon daarmee begonnen met prutsen. Op een gegeven moment ben ik overgestapt op Ableton Live. Dat programma is eigenlijk bedoeld om live mee te spelen, maar ik maak er mijn muziek mee. Uiteindelijk maakt het ook niet zo heel veel uit welk programma je gebruikt, als je er maar iets goeds mee doet.” De nummers van Boris hebben vaker hun oorsprong in verveling dan in goddelijke inspiratie. “Het gebeurt wel eens dat de radio zacht opstaat en ik een deuntje hoor dat me dan inspireert. Maar meestal zit ik me op mijn kamer te vervelen en begin ik gewoon te pielen. Vaak begin ik niet met een vooropgelegd plan, ik begin gewoon verschillende dingetjes uit te proberen. Soms luister ik naar nummers van anderen en denk dan: ‘dat en dat stukje is wel tof, daar wil ik wel iets mee doen’. Maar wakker worden en gelijk een idee hebben, nee dat heb ik nog nooit gehad. Ik vind het ook heel raar dat mensen dat hebben, volgens mij is dat meer een ideaalbeeld.” Ook Boris heeft last van een syndroom dat veel artiesten hebben. “Vaak ben ik niet meer tevreden als ik een nummer van mijzelf later terug hoor. Bij mijn album had ik dat in eerste instantie ook, toen vond ik het eigenlijk maar niets. Nu ben ik er wel tevreden mee, ook omdat ie goed ontvangen wordt. Ik ben in ieder geval blij dat ie goed verkoopt… Maar toch blijf je dingen horen die je graag anders had willen doen.” Het uitbrengen van een album is hem alleszins goed bevallen. “Het maken van een album is een heel leuk proces, omdat je er een soort verhaal in kan steken. Daarvoor maakte ik singles en die probeer je zo te maken dat ze een groot publiek aanspreken. Je hebt op een gegeven moment een bepaalde stijl voor jezelf gecreëerd en ik had het gevoel dat ik iedere single ook heel erg binnen die stijl moest blijven. Met mijn album kon ik veel meer subgenres induiken en mijzelf meer verkennen, dat was wel een verademing en tegelijk ook een uitdaging.”

Hospital Records

Boris heeft zijn album uitgebracht bij het label Hospital Records, dat bekend staat om haar open houding tegenover drum & bass. Zou Boris met zijn stijl ook bij een ander label passen? “Ja, dat denk ik wel, maar dan zou ik enkele nummers misschien een beetje moeten aanpassen. Bij Breakbeat Kaos of Ramrecords zou ik eventueel nog wel passen. Bij Breakbeat zitten bijvoorbeeld Brookes Brothers, hun stijl is wel vergelijkbaar met de mijne. Maar het liefste zit ik toch bij Hospital Records, omdat je daar veel creatiever kunt zijn denk ik. Daar kun je veel meer buiten het hokje gaan dan bij andere drum & bass labels. Ook omdat het wordt gerund door London Elektricity, dat is een van de meeste gekke mensen in de drum & bass wereld en hij luistert werkelijk naar alles.” Boris ziet het zelf ook wel zitten om andere stijlen te verkennen. “Ik ben heel erg fan van deephouse en vocal house. Swedish House Maffia vind ik bijvoorbeeld ongelooflijk goede producers die heel funky dingen hebben gemaakt. Zo commercieel als Axwell en Sebastian Ingrosso (van Swedish House Maffia, NT) wil ik zeker niet gaan, maar zij hebben wel hele vette sounds gemaakt. Daar ben ik beetje naar aan het luisteren en ik wil daar invloeden uithalen en injecteren in drum & bass, maar het tegelijk wel een beetje underground houden.” Het drum & bass publiek staat soms bekend als zeer eenkennig in hun muzikale opvatting, maar Boris is niet bang dat hij uitgekotst zal worden als hij andere paden zal bewandelen. “Ik denk dat mijn fans vooral drum & bass fans zijn die van de soulvolle kant houden en niet honderd procent voor het tempo gaan. Ik denk dat die mensen ook wel meegaan als ik nummers maak met een heel ander tempo en met andere invloeden.”

Electronische composities

Voor een jonge muzikant die electronische muziek maakt, heeft Boris onverwachte invloeden. “Mijn grootste drijfveer is om soul en vocals terug te brengen in drum & bass. Ik heb vroeger veel naar soul en motown geluisterd, dat heeft me toch op een zekere manier geïnspireerd. Ik wil de echte soul terugbrengen in de electronische muziek. Veel mensen hebben trouwens ook een verkeerd beeld bij electronische muziek, omdat ze alleen maar de eentonige commerciële onzin horen. Maar ook met electronische klanken kun je echt componeren. Natuurlijk bestaat er ook electronische muziek die in mijn ogen het niet waard is om muziek genoemd te worden, maar er worden ook fantastische stukken gecomponeerd. Het nummer Strobe van Deadmau5 bijvoorbeeld, dat is een nummer van ruim tien minuten en dat is precies een klassiek muziek stuk. Er zitten geen vaste overgangen in, maar het vloeit in elkaar, er komen elementen bij en er faden dingen weg, dat is echt fantastisch. In drum & bass zie je dat de vocalen en de liquid, soulvolle kant op dit moment heel erg in opkomst zijn. Ik hoop dat daarin genoeg vernieuwing blijft komen om het levendig te houden. Er zijn nu al substromingen die weer aan het uitsterven zijn, omdat ze zichzelf vergeten te vernieuwen. Er kleeft altijd het gevaar aan dat het allemaal te eentonig wordt en de luisteraar haakt dan uiteindelijk af.” Voor zichzelf ziet Boris de komende vijf jaar daar een belangrijke rol in weggelegd, vooral in België. “Ik ben een van de weinige drum & bass producers in België die zich met de meer soulvolle kant bezig houden, dus ik hoop dat ik er mede voor kan zorgen dat de stijl interessant blijft en zich blijft verdiepen.”

Pirate Bay

Met zijn artiestennaam Netsky verwijst Boris naar een hardnekkig computer virus van dezelfde naam. Hiermee impliceert hij dat piraterij van zijn muziek niet gewaardeerd wordt. “Nee, niet echt. Ik vond het dan ook heel jammer dat mijn album uitlekte. De dag nadat mijn album was afgerond stonden er al tracks op het internet, ruim twee maanden voor de release. Dat was de eerste keer dat ik er echt mee in aanraking kwam. Dat voelt toch wel vreemd, want je werkt heel lang aan een album en als ie dan af is voelt het toch een beetje als je kindje. Als de laatste track dan afgemixed is wil je eigenlijk gewoon even een moment van rust hebben, zodat je rustig toe kan leven naar de release van je album. Maar toen werd ik een dag later gebeld dat mijn album online stond. Ik heb toen snel nog maar twee exclusieve nummers erbij gemaakt, waaronder een nummer dat ik Pirate Bay heb genoemd, als verwijzing naar de site waarop mijn album stond. Maar uiteindelijk is het zelfs nog wel goede promotie geweest voor mijn album en heb ik er zelf niet echt veel hinder van ondervonden, dus ja. Maar het is gewoon zonde.”

Toekomst

Het afgelopen jaar is Boris als een komeet omhoog geschoten. Heeft hij nog genoeg dromen over om het nog even vol te houden? “Een jaar geleden was mijn grootste droom om bij Hospital Records te geraken. Als dat zou lukken zou alles al goed zijn, dan was ik klaar. En kijk waar ik nu ben. Ik wil nu niet te ver naar de toekomst kijken, maar meer naar volgende stappen die ik wil zetten. Ik denk dat de eerstvolgende stap voor mij zal zijn om een live-set neer te gaan zetten. Dat heeft toch een meerwaarde, vooral op festivals. De enige manier om als producer nog te groeien, denk ik, is om liveshows te gaan geven. Ook samen werken met grote artiesten buiten de drum & bass, zoals in hiphop lijkt me fantastisch. Ik wil in ieder geval proberen een frisse kijk op zaken te houden en een open mind te houden. Op die manier kun je het ook voor jezelf interessant blijven houden.” Wat muziek betreft kunnen we dus nog genoeg van Boris verwachten, maar een organiserende rol laat nog even op zich wachten. “Het zelf organiseren van feesten of het starten van een label zit zeker in mijn achterhoofd, maar ik wil eerst mijn drie albums maken bij mijn label. Ik wil me eerst richten op het alles uit mijn eigen muziek halen en kijken wat ik allemaal wil doen en wat mijn mogelijkheden zijn voordat ik me richt op een eigen label.” We kunnen voorlopig dus nog genoeg soulvolle drum & bass verwachten vanuit Edegem.

(geschreven voor Gonzo (Circus))