donderdag 30 juli 2015

Interview met Merlijn Poolman

"In veel scenes gaat het tegenwoordig meer om een goede hype dan om echte muziekkwaliteit. Dat is wel eens jammer."

Onlangs sprak ik met Robert Smit over onder meer Poptrash, een terugkerend evenement in Amsterdam met aandacht voor live muziek gecombineerd met dance. Deze keer aandacht voor een andere organisator uit een andere stad: Merlijn Poolman uit Groningen. Ik sprak Merlijn over zijn organisatiebezigheden, feesten in China en hernieuwde aandacht voor de offline samenleving. 


Scholierenfeest
Merlijn Poolman is nog onderweg als ik hem bel voor het interview. Ik hoor de wind door de telefoon, maar Merlijn rijdt niet rond in een dikke cabrio -hij zit op de fiets. Dat staat een interessant gesprek alleszins niet in de weg en op mijn vraag of Merlijn eens uit de doeken kan doen wat hij precies doet in Groningen geeft hij enthousiast en uitvoerig antwoord. "Ik beschouw mezelf als cultureel ondernemer. Ik ben een ondernemer met twee horecazaken -een restaurant en een nachtclub. Waarbij mijn compagnon meer het restaurantgedeelte doet en ik de club." Merlijn doet uit de doeken hoe hij nu precies is gekomen tot zijn huidige positie. Het lijkt een weg van toevalligheden. "Ik ben eigenlijk begonnen in de metalscene, gewoon met het organiseren van concertjes en dergelijke. In 2009 zat ik op de Academie voor Popcultuur, daar heb ik voor een schoolproject een tour voor mijn eigen band in Zuid-Amerika geregeld. Daar had ik subsidie voor gekregen en dat heb ik met de stichting Nederlandse Muziekexport opgezet. Dat is eigenlijk een beetje de basis geworden voor mijn verdere verloop als organisator. In het derde jaar van de studie heb ik stage gelopen bij Jeroen Brom, de manager van Epica. Toen heb ik bij het poppodium waar hij ook werkte een scholierenfeest georganiseerd, je weet wel, met van die slechte R&B. Dat was stiekem eigenlijk wel heel erg leuk om te doen, en dat was eigenlijk voor het eerst dat ik iets organiseerde dat heel erg buiten mijn eigen smaak lag."




Subsonic
Ondanks dat de muziek ver buiten zijn eigen terrein lag, beviel het hele proces Merlijn wel en smaakte het naar meer. "Die scholieren vonden het mooi, een vriend van mij draaide en iemand kwam mooie lampen ophangen en zo. Ik kwam er toen achter dat ik het leuk vond om iedereen dingen te laten doen waar ze goed in zijn. In het vierde jaar werd ik gebeld door een maat van de middelbare school, Jurriën, en die gaf aan samen met iemand anders, Rico, regelmatig een technofeestje te organiseren in de Pin-Up Club. Die club ging echter failliet ging, terwijl het technofeestje wel altijd goed liep. Techno was toen eind 2011 onder studenten in Groningen echt groot aan het worden. Jurriën vroeg toen aan mij of ik het niet zag zitten om een club te beginnen. Daar moest ik wel even over nadenken, want ik hield echt helemaal niet van uitgaan of dance enzo, dus dat voelde aanvankelijk wel apart. Maar ik had nog een afstudeerproject nodig, en ik vond ook dat feestje dat ik eerder organiseerde erg leuk, dus ik dacht: "Fuck it! Waarom niet? We beginnen gewoon!" Toen zijn we die tent gewoon begonnen. Dat werd Subsonic, voor de openminded dance liefhebber, van melodische house tot aan breakcore. Op cheesy R&B en EDM shit na kon eigenlijk bijna alles."

Simplon
Naast Subsonic is Merlijn inmiddels ook elders actief in Groningen. "Vorig jaar ben ik aan de gang gegaan bij poppodium Simplon. Dat was failliet gegaan, maar is inmiddels weer opnieuw gestart. Daar ben ik programmering gaan doen, voornamelijk van dance en metal. Vervolgens mocht ik ook voor Bevrijdingsdag de dance programmeren. Nu zijn we weer bezig om Simplon te laten herrijzen. Dat was toch een beetje op sterven na dood." De andere omgeving van Simplon is ook weer een mooie uitdaging, geeft Merlijn aan. "Ik leer hier als programmeur weer veel bij. Bij Subsonic is het allemaal wat laagdrempeliger, met een lage entree en veel doorloop. Bij Simplon betaal je toch vaak minimaal 12,50eu entree ofzo en dan kies je echt voor een bepaalde avond. Het is een andere manier van programmeren. Niet altijd even makkelijk, maar wel erg leerzaam."

China
Buiten Groningen richt Merlijn tegenwoordig zijn pijlen ook nog op andere plekken, en dan heb ik het niet over de Randstad. "We zijn op dit moment ook bezig met China. Daar zijn we nu drie keer geweest. Ik las vorig jaar een artikel op Vice over een Nederlandse jongen die daar met zijn Chinese vriendin de scene een beetje aan het verbouwen is en een club heeft in een kelder daar." Merlijn besloot contact met hem op te nemen, iets waar nog een stevige investering voor moest worden gedaan. "Ik heb hem opgezocht op Facebook en een berichtje gestuurd. Dat kostte overigens 70 cent om dat aan te laten komen in zijn postvak, want we hadden geen gemeenschappelijke vrienden!" aldus een lachende Merlijn. "Ik zei hem dat het ik erg tof vond wat hij aan het doen was en dat ik ook een kelder had met een club, en of we niet eens met elkaar konden Skypen. Toen bleek dat hij heel graag eens de jongens van Kamara wilden hebben, uit Arnhem. Die hadden al eens in de Subsonic gestaan. Ik kon ze helpen aan subsidie, zodat we daar heen konden. Uiteindelijk zijn we met hen en Dr. Lektroluv heen gegaan en hebben daar een tourtje gedaan. Dat was fantastisch."




Kutmuziek 
De attitude van de mensen in China werkte verfrissend op Merlijn. "Ik merkte dat mensen in China nog heel erg open zijn en niet zo gekaderd zijn binnen bepaalde genres. Dat was heel tof om te zien en het was heel erg gaaf om muziek die met passie gemaakt wordt daar heen te brengen, in plaats van al de overgehypte shit. Zo organiseren wij daar volgend jaar, als alles een beetje meezit qua organisatie en dergelijke, het eerste hardcore feest in China. Ik houd eigenlijk echt van 'kutmuziek' en ik vind het mooi om die steeds meer de wereld in te brengen. Ik vind het mooi om mensen even uit hun comfortzone te halen en hen een andere zone in te brengen, die uiteindelijk ook wel weer een andere comfortzone voor hen kan worden." De openminded scene in China staat volgens Merlijn in contrast met hoe het er meestal in Nederland aan toe gaat. "Een nadeel tegenwoordig in de house en techno scene, maar eigenlijk bijkans elke scene, is dat mensen minder bezig zijn met de line-up, maar meer met het feit of het een druk feestje is waar je gezien kunt worden. Het gaat meer om een goede promo of hype dan om de echte muziekkwaliteit. Dat is wel eens jammer, en maakt het ook moeilijk."

Groningen
De veranderende scenes ziet Merlijn echter ook weer als een uitdaging. "Zeker in techno en house, en dan voornamelijk de toegankelijk segmenten daarvan, vind ik het heel lastig inschatten wat nu nog werkt. Ook omdat Groningen wat dat betreft totaal niet representatief is voor de rest van het land. Ik ben soms wel jaloers op Rotterdam, die scene daar, waar goede punkertechno, met gave artiesten van een goed label, trekt gewoon nog steeds 300 man. Dat is toch een beetje de stijl waar we een paar jaar geleden met Subsonic ook mee bezig waren, maar dat kan hier eigenlijk niet meer." Toch ziet Merlijn veel pluspunten van het werkzaam zijn in Groningen. "Iedereen kent elkaar, iedereen gaat naar elkaars feestjes en helpt elkaar ook. Natuurlijk is er wel concurrentie, maar op een gezonde manier. We werken elkaar niet tegen. We hebben echt het gevoel dat we het met elkaar moeten doen, dus we hebben ook belang bij samenwerking. We leven ook een beetje geïsoleerd in het noorden. We werken daarom ook leuk samen met bijvoorbeeld organisaties in Leeuwarden. We houden ons ook een beetje verre van wat allemaal hip is enzo in de Randstad. We houden ons daar niet echt mee bezig."

Subciety
Naast zijn werk als organisator voor Subsonic en Simplon, richt Merlijn zijn pijlen ook op een ander groots plan. "We zijn vanuit Groningen bezig met het ontwikkelen van een nieuwe soort internet: Subciety. Een samenleving onder de 'normale' samenleving, waarin we vooral inzetten op verbindingen in real life. We worden al jarenlang eigenlijk geacht alles zoveel mogelijk online te doen, terwijl eigenlijk de meest interessante dingen gebeuren als we gewoon in het echte leven elkaar ontmoeten en bier drinken en ouwehoeren. We willen met Subciety inzetten op ontmoetingen in real life, of dat nou bij een technofeestje is of gewoon een fucking modelspoortreinenvereniging. Dat je een overzicht hebt van wat er waar gebeurt als je ergens bent. Dat je bijvoorbeeld in Rome bent en wilt weten waar nou een goede metalbar is en dat je dan via twee klikjes in een kleurensysteem kunt zien waar gelijkgestemden zijn. Dat je alles van Airbnb tot aan Whatsapp tot aan je Facebookvrienden eigenlijk comprimeert tot een hele basic verbinding."




Stimuleren van ontmoetingen
In zekere zin sluit zijn werk als organisator erg goed aan bij zijn plannen voor Subciety. Beide draaien om het in contact brengen van mensen. "Precies. De focus ligt dus op het stimuleren van ontmoetingen in het echte leven. Je daadwerkelijke aanwezigheid en real life verbindingen worden dan ook beloond, met een soort van puntensysteem. Dat je aangeeft dat je ergens heen gaat en er dan ook daadwerkelijk bent en ook lang blijft. Je kunt dan bijvoorbeeld ook punten krijgen als je 6 uur lang niet online bent, omdat je aan het slapen bent of aan het sporten of aan het feesten. Het doel is om in 2020, als het internet zo'n beetje 20 jaar bestaat, weer een beetje meer hier aanwezig te zijn, in deze wereld. We willen dat stimuleren door in eerste instantie een overzicht te bieden van wat er is, en hoe je zo snel mogelijk in contact komt met leuke mensen die je wil ontmoeten. Daarnaast willen we ook spammen zoveel mogelijk voorkomen. Als je bijvoorbeeld 50 mensen uitnodigt en er komen er maar 2 opdagen, verdien je weinig geloofwaardigheid. Dat willen we vooral doen aan de hand van kleurencombinaties en niet met cijfers, omdat cijfers teveel afhangen van de willekeur van de beoordelaar. We willen juist meer de associatieve kant op. Het is een heel groot plan om uiteindelijk het nieuwe Facebook te worden, maar dan beter!"

Kijk, zulke plannen kunnen we alleen maar omarmen. Tot het zover is, kun je in ieder geval altijd langskomen bij de Subsonic of Simplon om in real life bier te drinken met anderen. Grote kans dat je met Merlijn zelf ook ergens een biertje kunt drinken en tijdens een gesprek tot interessante ingevingen komt. Dus, sluit je browser na het lezen van dit blog en hop, de wereld in!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten