Frahm heeft zichzelf zowel met zijn werk op Erased Tapes als met zijn liveshows als een markante moderne pianist laten gelden. Op de scheidslijn tussen klassiek en modern (met hier en daar tinten ambient) weet hij zelfs de niet-geoefende luisteraar in vervoering te brengen. Zijn langspeelplaten Wintermusik (2009) en Felt (2011) zijn ware pareltjes, waarbij vooral Felt eruit springt. Opgenomen in het donker van de nacht in zijn thuisstudio in Berlijn heeft Frahm zijn piano bewerkt met vilt, zodat hij zijn buren niet zou storen. Met microfoons in de piano geplaatst, zo dicht mogelijk bij de geluidsbron, heeft hij een licht ruisende intimiteit weten te bemachtigen die bij veel platen lijkt te ontbreken.
Ook live weet Frahm de barrière tussen muziek, muzikant en luisteraar te slechten. Met pianospel dat tegelijk ontwapenend en intens is, weet hij het publiek in vervoering te brengen en dicht bij zich te houden, zonder de afstand tussen artiest en luisteraar die sommige klassieke concerten lijken te kenmerken. Mooi bij Frahm is dat de glimlach nooit ver weg is, dat de kwinkslag een belangrijke plek heeft in het geheel der vervoering. Ook hiermee weet hij ervoor te zorgen dat de aandacht nooit weg ebt.
Onlangs bracht de sympathieke Duitser dus een speciale verjaardagsuitgave uit: Screws. Negen nummers opgenomen met negen vingers. Na een ongelukkig ongeval, waarbij Frahm uit zijn stapelbed viel in zijn studio, brak hij zijn duim. Ondanks de voorgeschreven rust door zijn dokter, besloot Frahm toch om zich over zijn piano te buigen, wat uiteindelijk resulteerde in negen nieuwe nummers. In zijn gebroken duim waren vier schroeven ingebracht, wat de titel van het nieuwe werk verklaart. De plaat wordt later dit jaar door Erased Tapes Records uitgebracht in een gelimiteerde vinyl uitgave, maar de muziek kan reeds hier worden gedownload of gestreamed op Soundcloud. Wederom een wonderlijke release van een markant pianist én mens.
In Frahm zijn eigen woorden:
'I am sitting in front of a sheet of paper. My right hand is bending over my left thumb. The first day I got out of my cast I could bend it by 15°. Now I am already at 50° and that makes me happy. Things are going uphill...
As you can imagine, it is really bad news for a pianist when he gets diagnosed with a broken thumb. That day I was sitting in the emergency room, feeling rather dizzy while thinking of a zillion shows coming up and all the people involved around it. I realised in that moment how busy things have become. It is hard to turn down interesting projects and opportunities, since I surely love my work. It actually never felt like work. Playing piano and playing it for wonderful people is the greatest joy I can imagine.
For a couple of days I felt like this all could be over. How pathetic. But hey – also feeling sorry for yourself has its place somewhere. All of a sudden I had so much time, an unexpected holiday. I cancelled most of my schedule and found myself being a little bored. Even though my doctor told me not to touch a piano for a while, I just couldn't resist. I started playing a silent song with 4 fingers on my left and the remaining 5 on my right hand. I set up one microphone and recorded another tune every other night before falling asleep.
The day I got rid of my cast I had recorded 9 little tunes. They have helped me feel less annoyed about my accident and reminded me that any good is something I can only achieve, when I am making the most out of what I've got.
Thank you all for listening!
With lots of love,
Nils
Ter ere van het vijfjarig jubileum van Erased Tapes vindt er een speciale Europese tour plaats met Nils Frahm, Ólafur Arnalds en A Winged Victory For The Sullen. Zie hieronder voor de speeldata.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten